Að sofa

Eftir að hafa haft mikið að gera kunnu Jónsi og Óli betur að meta að geta sofið. Þeir mundu lítið hvað þá dreymdi á næturnar en á daginn dreymdi þá um að sofa. Eitt kvöldið, eftir langan dag, hittust strákarnir á ganginum heima hjá sér, mjög þreyttir.
Óli: Ég ætla að fara að sofa.
Jónsi: Í kofa?
Óli: Ha?
Jónsi: Hverju varstu að lofa?
Óli: Heyrðu, nú ertu bara að rugla.
Jónsi: Ugla?
Svona hélt þetta samtal áfram í nokkrar mínútur áður en Óli nennti ekki lengur að reyna að skilja Jónsa, og Jónsi nennti ekki að standa einn frammi á gangi, þannig að þeir fóru báðir að sofa.
Í næsta bloggi:

Jónsi og óli ákveða að vaka.

White Russian

Eftir að hafa átt þátt í því að önnur indverskastelpan í skólanum hjá honum væri orðin alkahólisti(hún fær sér mjólkurglas á hverjum degi sem Jónsi er sannfærður um að sé blandað með vodka) mætti Jónsi hress og glaður í skólann, á meðan Óli lagði sig. Þar tók á móti honum rússneskur Ísraeli af Armenskum ættum, að nafni Kobi. Kobi er hress gæi, örlítið hærri en Jónsi, með stórar hendur og stóra fætur, sem enginn virðist vita nákvæmlega hvað er gamall. Hann vildi endilega deila hugrenningum sínum um daginn og veginn með Jónsa.
Kobi: If you go to Russia don´t drink the water, and don´t eat.
Jónsi: Don´t you mean; don´t go to Russia?
Kobi: No, I mean the water there is poisoned. You have to boil everything, unless you have lived there and your immune system is used to it. If someone was going to poison me he´d better have some strong shit. We Russians can go out and lick the pavement if we want, and go; Mmmm, that was good.
Jónsi: I think you should be on the Russian Tourism Council.
Kobi: Don´t get me wrong, I love Russia. Although, when I´m there I want to die, but as soon as I leave I miss it like hell.
Jónsi áttaði sig á því að hann saknaði ekki Íslands. Hann saknaði kannski mömmu sinnar og vina örlítið þegar hann hugsaði málið, en hann hafði ekki leitt hugann að Íslandi og lífinu þar síðan hann kom til Prag. Hræddur um að ef hann færi að hugsa of mikið um Ísland færi hann að sakna þess, ákvað Jónsi að drífa sig í tíma og hætta að hugsa. Í tímanum fór kennarinn að tala um kólnandi veðufar.
Gabriel: Even our Icelandic friend has his coat on.
Og svo fór hann að spyrja um veðrið á Íslandi og talið barst að jólunum og áramótunum á Íslandi. Jónsi ákvað, eftir tímann, að reyna að einbeita sér bara að því að klippa aðra myndina sína(með klæðskiptingnum), en lenti þá í samræðum við Þóru, íslenska stelpu í skólanum, um það hvað íslenska kókómjólkin væri betri en sú tékkneska. Hann sá það að hanga í skólanum væri ekki líklegt til að forða honum frá því að fá heimþrá svo hann ákvað að drífa sig heim, til Óla. Pabbi Óla hafði hins vegar verið í heimsókn og hafði gefið Óla Lýsi og íslenskar pylsur, sem Óli vildi endilega sýna Jónsa, og tala um, en Jónsi ákvað hins vegar, eftir skrítinn dag, að fara bara að sofa.
Í næsta bloggi:

Jónsa dreymir Kobi.

Jónsi ke bas dun-party party party

Eftir að hafa hitt tvær indverskar stelpur á kynningarkvöldinu hjá skólanum hans, sem sögðu honum ítrekað hvað hann væri flottur, eftir að hann spurði þær hvernig maður segði; Jónsi is hot, á hindí(mál sem er talað á Indlandi), og svo þóst gleyma hvernig það væri sagt svo þær myndu segja honum það aftur, ákvað Jónsi, í samráði við Óla, að halda partý fyrir skólafélagana og bjóða indversku stelpunum sem heiðursgestum. Samráðið við Óla var reyndar haft eftir að Jónsi bauð öllum í skólanum og lofaði indversku stelpunum að búa til borða með nöfnunum þeirra og yfirskriftinni; Jónsi ke bas dun party(drunk near Jónsi party), sem hann ætlaði að hengja yfir útidyrahurðina þegar partýið yrði, en svoleiðis smáatriði skipta litlu máli fyrir góða vini. Partýið skall svo á með látum og Moira kíkti í heimsókn, en hún og Óli fóru svo að hitta fólk úr skólanum þeirra. Þegar langt var liðið á partýið áttaði Jónsi sig á því að heiðursgestirnir voru ekki mættir. Hann íhugaði að hringja í þær, en ákvað svo að fara á klósettið. Þegar þær mættu svo spurðu þær;
Indverskar stelpur: Jónsi, where is the banner?
Jónsi áttaði sig á því að þetta var loforð sem hann hafði ekki uppfyllt, svo hann sagði;
Jónsi: I took it down.
Þá áttaði hann sig á því að þær kynnu að vilja sjá borðann, svo hann bætti við;
Jónsi: And flushed it down the toilett!
Eftir að hafa áttað sig á því hversu biturlega þetta kynni að hafa hljómað ákvað hann að tala bara ekkert meira við þær um kvöldið. Það varð hins vegar til þess að önnur þeirra, sem hafði aldrei drukkið áður, datt í það, og hin byrjaði með hálf-fertugum ítala að nafni Silverio, sem leikur klæðskipting að nafni Madeline í annarri nemendamynd Jónsa í skólanum. Eftir þetta ákvað Jónsi að halda aldrei aftur partý sem væri byggt á einhverju tungumálagríni, fyrir einhverjar stelpur sem hann þekkti ekki neitt, svo hann ákvað, eftir að hafa farið með genginu og fengið sér kebab, að fara að sofa.
Í næsta bloggi:

Óli fyllir á vínskápinn.

Party party

Eftir að hafa spurt Deniz(tyrknesk stelpa í skólanum hjá honum) hvernig hún hefði það....
Jónsi: How are you doing?
Deniz: I´m fine.
Jónsi: I know you´re fine, but how are you doing?
...ákvað hann að útskýra fyrir henni muninn á partýi, og party partýi.
Jónsi: If you invite people over for a movie, it´s a movie party, but if you invite them for a party, it´s a party party.
Deniz: But if it´s a theme party, or a birthday party?
Jónsi: Then, technically, it´s a birthday-party party party.
Eftir þessar útskýringar ákvað Deniz að fara bara heim, að sofa.
Í næsta bloggi:

Jónsi ke bas dun-party party party.

Socks in the wind

Eftir að hafa notað öll fötin sín ákváðu Jónsi og Óli að þvo þau. Þvottavélinni þótti baðherbergisgólfið eitthvað skítugt því hún sullaði vatni yfir allt gólfið svo Jónsi og Óli þurftu að vera berfættir að taka úr vélinni. Það stoppaði þá samt ekki í því að setja í aðra vél. Þegar Jónsi stóð inni í því sem hann kallar þurrk-kompuna, að hengja upp þvottinn sinn, kemur Óli til hans.
Óli: Er ekki betra að hengja þvottinn upp á snúrunni úti á svölum?
Jónsi: Úti? Nei, það fýkur allt í burtu.
Óli: En ég er með allan þvottinn minn úti.
Jónsi: Ok.
Jónsi hélt áfram að hengja upp þvottinn sinn en Óli fór að leggja sig. Nokkrum dögum seinna kemur Óli til Jónsa, blótandi.
Óli: Djöfulsins. Þvotturinn minn fauk af snúrunni!
Jónsi: Ég sagði þér að það myndi gerast.
Óli: En þú varst bara að grínast.
Jónsi: Hvers vegna heldur þú að ég hafi ekki hengt þvottinn minn upp úti á snúru?
Óli: Andskotinn. Geturðu lánað mér sokka?
Jónsi: Varstu ekki að þvo fullt af sokkum um daginn?
Óli: Alla sokkana. En þeir voru allir úti á svölum.
Jónsi lánaði Óla sokka og þeir fóru vitrari að sofa.
Í næsta bloggi:

Óli prófar öðruvísi sokka.

Hvítar lygar

Eftir að hafa farið einu sinni á McDonalds til að breyta svolítið til frá kínverska matnum voru Jónsi og Óli til í smá kínverskan mat. Þeir hringdu í Hannes sem kíkti til þeirra, og svo hringdi Moira, portúgölsk stelpa sem strákarnir hittu í Tourist information, sem gefur bara þær upplýsingar að þeir geti ekki gefið neinar upplýsingar, og fékk að fara í sturtu hjá þeim. Forvitnir að vita hvort sturtan í íbúðinni virkaði leyfðu þeir henni það. Hún kom svo með þeim á kínverskan veitingastað rétt hjá þeim, þar sem þau áttu magnaðar samræður.
Óli: You know, the cops here are really nice. The other day we asked two cops for directions, but not the ones with the machine guns.
Jónsi: Yeah, if you ask them, the only direction you´re going is to the ground.
Moira hló ekki að þessum brandara. Hannes pantaði sér annan drykk. Gengið pantaði sér mat, en þegar þjónninn spurði;
Þjónn: White lies? White lies?
..runnu tvær grímur á hópinn. Með einstakri hæfni sinni til að álykta dró Jónsi þá ályktun að þjónninn væri að tala um hvít hrísgrjón frekar en hvítar lygar svo hann og Óli sögðu; ,,Yes.” En það drógu ekki allir þessa ályktun.
Hannes: No lies, no lies.
Hannes varð svo furðu lostinn þegar allir fengu hrísgrjón nema hann. Eftir matinn fóru allir á fyllerí nema Jónsi, sem fór heim að sofa.
Í næsta bloggi:

Óli æfir sig í lögfræði. Óli: We want the truth Goddamnit!

Trammin´ (Bob Marley, Bob Marley)

Eftir að hafa svindlað sér í tramana(sporvagnana), og metro-ið(neðanjarðarlestina) síðan þeir komu til Prague(Prag) ákváðu Jónsi og Óli að kaupa sér passa(græna kortið). Það þarf ekki að borga sig inn í vagnana, en óeinkennisklæddir verðir geta böstað mann hvenær sem er og sektað mann. Þó svo að sektin myndi varla covera allar ferðirnar sem strákarnir höfðu farið án þess að borga ákváðu þeir að vera ekki að storka örlögunum.
Jónsi: Við ættum ekki að storka örlögunum.
Óli: Storka gorka. Ég kaupi engan passa.
Þeir fóru svo og keyptu sér passa, tóku traminn, fengu sér smá kínverskan mat, og fóru heim að sofa.
Í næsta bloggi:


Strákarnir taka leigubíl.

Jó to the li.

Eftir að hafa komist að því að fólk héldi að Jónsi og Óli væru einhverjir jóla-fanatics, útaf nafninu joli.bloggar.is ákváðu þeir að setja bandstrik í titilinn á nýju bloggsíðunni, jo-li-i-prag.blogspot.com.
Óli: Hvernig gastu ekki fattað þetta?
Jónsi: Jóli? Jónsi + Óli? Mér fannst það nú bara nokkuð augljóst.
Óli: Það er bara ekkert augljóst.
Þeir ákváðu að hætta að rífast, fá sér Kit-Kat, og fara að sofa.
Í næsta bloggi:



Strákarnir skoða jólaskraut.

Chinese Czechmochracy

Eftir að hafa smakkað karrýkjúkling á öllum kínversku stöðunum í hverfinu(Jónsi vill meina að karrýkjúklingurinn sé góð mælistika á kínverska veitingastaði, því ef karrýkjúklingurinn er góður má draga þá ályktun að allt hitt á matseðlinum sé í sama gæðaflokki), ákváðu Jónsi og Óli að horfa á nokkra þætti af Arrested Development. Með þarmana fulla af karrýkjúkling ákváðu strákarnir að fá sér bjór og súkkulaði, til að bæta meltinguna. Þeir fóru í minnstu, og best nýttu, kjörbúð í Prag, sem svo heppilega vill til að er við hliðina á húsinu þeirra. Þar hittu þeir krúttlegustu kínversku konu sem þeir hafa á ævinni séð, sem virtist lesa hugsanir þeirra. Óli var að vandræðast með að ná nokkrum bjórum úr kælinum, þá kom hún með poka handa honum, og Jónsi var að velta fyrir sér hvaða súkkulaði þeir ættu að fá sér, þá benti hún honum á Kit Kat(sem hann er núna orðinn háður) og af því að hún var svo feimin og brosti fallega til þeirra, og fyrir utan það að hún las hugsanir þeirra, ákváðu þeir að gefa henni þjórfé, sem tíðkast hvergi í kjörbúðum. Hún vildi fyrst ekki taka við peningunum en þegar þeir neituðu að taka þá tilbaka brosti hún til þeirra og þakkaði þeim fyrir. Nokkrum dögum seinna fóru þeir að kaupa kók og klósettpappír og komust þá að því að hún er gift og á barn. Þeir kunnu ekki við það að hætta að gefa henni þjórfé, svo þeir minnkuðu þjórféið, horfðu á Arrested Development, og fóru að sofa.
Í næsta bloggi:

Strákarnir fara á veraldarvefinn.

Photo-fokk

Eftir að hafa lent í vandræðum með að setja myndir inn á bloggið sitt ákváðu Jónsi og Óli að hætta að blogga.
Óli: Ég nenni þessu ekki!
Jónsi: En ef við búum bara til nýtt blogg?
Óli: Ég veit það ekki. Nennir þú því?
Svo þeir bjuggu til nýtt blogg og skýrðu það; jo-li-i-prag.blogspot.com. Eftir að hafa sett inn nokkrar myndir fengu þeir sér Kit-Kat, og fóru svo að sofa.
Í næsta bloggi:

Jónsi og Óli ákveða að hætta að setja myndir í bloggið.

I love Lucie

Eftir að hafa flutt frá Shuberti, gist eina nótt hjá Hannesi, og tékkað sig inn á annað gistiheimili, voru Jónsi og Óli alveg til að fara að finna sér þeirra eigin íbúð. Þá hringdi Lucie frá Happy house rentals, sem Shubert hélt að væri techno-klúbbur þegar strákarnir spurðu hann um leiðbeiningar þangað klukkan 3 á miðvikudegi, og sagði þeim að hún væri búin að finna íbúð sem stæðist gæðakröfur þeirra. Strákarnir tóku gleði sína á ný, enda hvert tækifæri gott tækifæri til að hitta Lucie. Svo voru þeir líka spenntir að sjá íbúðina. Fyrir utan íbúðina hittu þeir Lucie, sem var jafn ánægð að sjá þá eins og þeir voru að sjá hana. Þeir djókuðu aðeins í henni og hittu svo leigusalann, Lönu. Hún var viðkunnaleg miðaldra kona, sem talaði ekki ensku, en virtist líka vel við strákana. Hún brosti til þeirra en talaði við Lucie eins og hún væri að skamma táningsdóttur sína. Lana sýndi þeim íbúðina og útskýrði hvert einasta smáatriði vel og vandlega, eins og þetta væri hennar síðasta tækifæri til að tala. Lucie reyndi eftir fremsta megni að þýða allt sem Lana sagði en þegar Lana var búin að tala í 3 mínútur um vatnshitarann sneri Lucie sér að strákunum, benti þeim á hitarann, og sagði þreytulega;
Lucie: Push that button.
Strákarnir vissu að þetta var dama sem væri efni í eiginkonu, svo þeir ákváðu að bjóða henni í partý. Þeir vildu hins vegar ganga frá greiðslu fyrir íbúðina áður en þeir færu að bjóða fólki þangað í partý, en Lana, sem virtist ekki nýta sér þjónustu banka, vildi bara fá greitt í reiðufé og strákarnir þurftu því að taka pening út af kortunum sínum. Þeir komust hins vegar að því að það eru limit á því hvað hægt er að taka út á viku, og að þeir voru búnir með það limit fyrir vikuna. Þeir þurftu hins vegar að borga fyrsta mánuðinn, tryggingu fyrir leigusalann, og svo þóknun fyrir Lucie. Þeim tókst að skrapa saman fyrir tryggingunni en fengu frest fyrir hinu. Hræddir um að líta út eins og aumingjar sem gætu ekki borgað, ákváðu strákarnir að bíða með að bjóða Lucie í partý, að minnsta kosti þangað til þeir væru búnir að borga henni, svo þeir borðuðu loft, og fóru að sofa.
Í næsta bloggi:




Strákana dreymir að Lucie eigi kærasta.

Czech out the Thai

Eftir að hafa velt því fyrir sér hvort þeir ættu kannski að fá sér húsvagn, ákváðu Jónsi og Óli að fá sér að borða. Orðnir létt þreyttir á kínverskum mat ákváðu þeir að breyta til, og fengu sér tælenskan. Á tælenska staðnum tók á móti þeim ung dama sem virtist sjá það á þeim að þeir væru útlendingar því hún hóf strax að tala við þá á ensku. Hún vísaði þeim til borðs, hjálpaði þeim að velja rétti við hæfi, og vann hugi þeirra og hjörtu, með heillandi framkomu, og aðlaðandi útliti. Þeir gátu ekki staðist að spjalla aðeins við hana og komust að því að hún var sænsk, og talaði ekki tékknesku. Hún sagði þeim hitt og þetta um sína hagi og þegar hún kom með reikninginn hafði hún skrifað á hann; Thank you! Strákunum fannst þetta fallega gert og íhuguðu að skilja eftir símanúmerin sín á reikningnum, sem þeir gerðu síðan ekki, og fóru. Á leiðinni heim tóku þeir leigubíl frá leigubílafyrirtækinu AAA, sem undir venjulegum kringumstæðum telst með þeim traustari í Prag, en sem strákarnir óskuðu seinna þetta kvöld að héti frekar AA. Leigubílstjórinn, sem var gamall, átti strax í erfiðleikum með að bakka útúr stæðinu sem hann var í. Stuttu seinna drap hann á bílnum í miðri brekku þar sem hann átti ekki að stoppa en strákarnir veittu því enga sérstaka athygli því Óli var orðinn svolítið fullur og Jónsi var enn að velta fyrir sér hvað thank you-ið þýddi og hvort þeir hefðu átt að skilja eftir númerin, því þegar öllu var á botninn hvolft þá var þessi sænska stelpa helvíti sæt. Þegar leigubílstjórinn stoppaði svo fyrir utan hjá Hannesi, sem hafði verið með þeim allt kvöldið, keyrði hann upp á kant og átti í stökustu erfiðleikum með að leggja. Strákunum fannst þetta orðið fullmikið þó hann væri gamall og væri líka lélegur í að bakka útúr stæðum, sem hann átti greinilega enn erfiðara með að leggja í. Þegar Hannes var farinn útúr bílnum var næsti áfangastaður gistiheimilið hjá Shuberti, sem er nokkurn veginn beina leið frá Hannesi. Þegar leigubílstjórinn tók svo U-beygju á næstu gatnamótum fannst Jónsa og Óla eitthvað bogið við þennan gæja svo þeir stoppuðu bílinn og fóru út. Þegar þeir fylgdust svo með erfiðleikum bílstjórans við að snúa aftur við rann loksins upp fyrir þeim að hann var blindfullur.
Jónsi: Þessi leigubílstjóri er þokkalega out of it.
Óli: Já.
Óli: Förum að sofa.
Í næsta bloggi:

Sænska stelpan hefur uppi á númerinu þeirra, en þeir eru sofandi og vakna ekki við símann.

Chess í Czech

Eftir að hafa sofið alla leiðina til Prag þar sem þeir tékkuðu sig inn á gistiheimili til að sofa aðeins meira, ákváðu Jónsi og Óli að hanga svolítið með Hannesi(Hannes Hlífar, áttfaldur Íslandsmeistari í skák) sem er kunningi Óla, og þeir heimsóttu fyrsta kvöldið í Prag. Þeir kíktu til Hannesar snemma dags, þar sem þeir heyrðu góða útgáfu af laginu Old man, með Neil Young, en þegar Jónsi ætlaði að lækka í græjunum kom í ljós að þetta var Rúnar, frændi Hannesar sem sat á rúminu sínu í nærbuxunum einum fata og glamraði á gítar. Eftir að Rúnar hafði frætt þá um góðan blús, rakspíra og helvíti gott tékkneskt flösusjampó, fór Hannes með strákana á kaffihús til að kynna þá fyrir Andreu vinkonu sinni, sem vildi ólm fá þá til að leigja íbúð hjá foreldrum sínum. Þeir ákváðu að kíkja á hana svo þau eyddu deginum í að ganga um Prag áður en þau fóru að skoða íbúðina. Þar tók á móti þeim sveittur Tyrki(ath, hann var sveittur, og var frá Tyrklandi) sem var furðu lostinn að sjá þau því hann var ekkert á leiðinni að fara að flytja, en Andrea vildi ólm losna við hann og vini hans úr íbúðinni því þeir vildu helst borga leiguna í blíðu, og Andreu leist mun betur að fá leiguna borgaða frá Jónsa og Óla. Þeim leist ekkert sérstaklega vel á íbúðina svo Andrea bauð þeim á bar þar sem hugguleg vinkona hennar vinnur, til að ræða málin.
Andrea: So how many girls have you slept with? Two? Or three?
Jónsi: No, I´m just not that hot on pissing 69s.
Eftir þetta samtal ákvaðu strákarnir að fara, þó svo að íbúðarmálin væru enn óleist, svo það var lítið annað að gera en að kíkja til Hannesar, tapa einni skák, rúlla svo aftur til Shuberts, og fara að sofa.
Í næsta bloggi:

Einar 4, Bjarni 6. Jónsi -1.

Czech 1, 2

Eftir að hafa ákveðið sinn í hvoru lagi að flytja til Prag ákváðu Jónsi og Óli að vera samferða þangað og jafnvel búa saman. Báðir voru efins hvort sambúðin myndi ganga en eftir að hafa komist að því að báðum finnst kínverskur matur góður ákváðu þeir að slá til.
Jónsi: Ég get étið karrý þangað til ég kúka gulu.
Óli: Er allur kínverskur matur asískur?
Svo þeir lögðu af stað. Eftir að mömmur þeirra skutluðu þeim í sitt hvoru lagi á flugvöllinn var flogið af stað. Þegar þeir vöknuðu, eftir að hafa sofið alla leiðina frá Keflavík til Stanstead, tóku á móti þeim langar biðraðir og andfúll svertingi sem reyndi alls staðar að svindla sér fram fyrir í röðum, svo þeir ákváðu að sofa alla leiðina í rútunni frá Stanstead til Heathrow. Eftir að hafa fengið sér kínverskan mat á Heathrow flugvelli urðu þeir þreyttir, svo þeir ákváðu að sofa alla leiðina frá Heathrow til Prag, til að melta matinn. Þegar þeir loks komu til Prag ákváðu þeir að fá sér að borða og fengu sér bleika hamborgara, eins og tíðkast í Tékklandi. Þegar þeir höfðu smakkað borgarana, sem voru ekki upp á margar kýr, rann upp fyrir þeim að þeir væru fluttir til annars lands í heila 9 mánuði. En svo sáu þeir tvær sætar spænskar eða tyrkneskar, eða eitthvað svoleiðis, stelpur, og þeir gleymdu öllum áhyggjum. Eftir að hafa komist að því að sætu tyrknesku stelpurnar áttu kærasta ákváðu Jónsi og Óli að fara í hraðbanka og eyða vikulimitinu sínu. Þeir sömdu svo við leigubílstjóra um að keyra þá á gistiheimilið hans Shuberts, þar sem þeir ákváðu, eftir erfitt ferðalag, að fara að sofa.

Í næsta bloggi:

Óli vaknar, en ákveður að fara aftur að sofa.